تاریخچه مخابرات در جهان

مخابرات از زمان‌های بسیار قدیم یکی از اهداف اصلی انسان‌ها بوده است. از اولین ارتباط‌ها با استفاده از دود و آتش تا تکنولوژی‌های ماهواره‌ای، مسیری طولانی طی شده است. اولین تلاش‌ها برای برقراری ارتباط دوربرد به سال 1782 بازمی‌گردد، زمانی که ارتباطی به طول 800 متر با لوله‌های گوتی برقرار شد. اما انقلاب اصلی در سال 1875 میلادی با اختراع تلفن توسط الکساندر گراهام بل به وقوع پیوست که برای اولین بار امکان ارتباط صوتی از راه دور را فراهم کرد​.

پیش از اختراع تلفن، تلگراف به عنوان اولین ابزار ارتباطی استفاده می‌شد. ناپلئون در جنگ‌ها از تلگراف شارپی برای ارسال فرامین استفاده می‌کرد. اما معایب این سیستم، باعث شد که دانشمندان به دنبال فناوری بهتری بگردند. ساموئل مورس با استفاده از الکتریسیته، تلگرافی جدید را طراحی کرد و توانست در سال 1845 خط تلگرافی بین واشنگتن و بالتیمور راه‌اندازی کند​.

پس از بحران اقتصادی آمریکا و در سال 1843 ساموئل مورس موفق به دریافت 30000 دلار برای راه‌اندازی خط تلگراف بین دو شهر واشنگتن و بالتیمور گردید،او در سال 1845 برای کشیدن کابل‌های زیر دریای اقدام کرد ولی این ارتباط سه هفته بیشتر دوام نداشت.سپس با کمک برادران زیمنس که کارخانه کابل سازی داشتند موفق شد این کار را تکمیل کند.پس از آن برادران زیمنس موفق شدند بین شهرها و قاره‌های زیادی خط تلگراف بکشند و با این کار فصل جدیدی در زندگی بشری بوجود آوردند.

مخابرات در ایران

مخابرات در ایران نیز سابقه طولانی دارد. اولین خط تلگراف در سال 1236 هجری شمسی بین تهران و شاه عبدالعظیم راه‌اندازی شد. در ادامه، ارتباطات تلگرافی با روسیه برقرار شد و این سیستم به سرعت در کشور گسترش یافت. اولین خط تلفن در ایران در سال 1269 هجری شمسی نصب شد، که بین ایستگاه ماشین دودی و شهر ری برقرار گردید. همچنین در دهه 1340، سیستم ماکروویو به شبکه مخابراتی ایران افزوده شد و در دهه 1360 شاهد نصب اولین مرکز سویچ دیجیتال و بهره‌برداری از کابل‌های فیبر نوری در کشور بودیم​.